Osłony spiralne zapewniają nie tylko separację kabli i przewodów, ale również dodatkową ochronę mechaniczną z elastycznym ułożeniem. Można je łatwo usunąć i użyć ponownie np. przy tymczasowym przeprowadzaniu przewodów. Materiał do produkcji tych osłon to polietylen naturalny (P) i polietylen samogasnący (PA). Osłony spiralne znajdują zastosowanie nie tylko przy grupowaniu wiązek przewodów, ale i przy elastycznych połączeniach, np. między płytą główną a drzwiami szafy kontrolnej.
Szereg akcesoriów pozwala na grupowanie
przewodów w korytkach
grzebieniowych. Stąd też specjalne
separatory umożliwiają fizyczne
oddzielenie obwodów mających
różne napięcia znamionowe lub
funkcje. Do montażu wykorzystuje
się elementy kotwiczące. Dostępne
są separatory do korytek o wysokościach
40, 60 i 80 mm. Dzięki
separatorom korytko jest dzielone
na dwa oddzielne przedziały
(w przypadku korytek o podstawie
40, 60 mm) lub na trzy przedziały
(przy korytkach o podstawie 80,
100, 120 i 150 mm).
Warto również zwrócić uwagę
na pierścienie mocujące. Wykonane
są one z usztywnionego PCV dla
uzyskania lepszej jakości i dobrej
odporności dynamicznej. W niektórych
rozwiązaniach przewidziano
wbudowany system kotwiczący,
który pozwala na szybką instalację oraz
zmianę położenia nawet w przypadku,
gdy korytko jest już zamontowane. Dobre
trzymanie przewodów zapewniają
elementy blokujące obracanie się pierścienia.
Niejednokrotnie zastosowanie
znajdują paski utrzymujące z liniami
karbami do odłamania. Wykonuje się
je z poliamidu wzmacnianego włóknem
szklanym. Ważna jest szybka instalacja
oraz maksymalne zamknięcie.
Korytka grzebieniowe mogą być wzbogacone
specjalnymi elementami, które
dodatkowo pozwalają na identyfikowanie
kabli i obwodów. Nie ma przy tym potrzeby
klejenia czy też wiercenia. Oznaczenie
nie musi być zdejmowane podczas prac
wymagających zdjęcia pokrywy.
Jako akcesoria do koryt metalowych zastosować można specjalne przegrody. Poszczególne elementy są dobierane w zależności od przebiegu trasy kablowej. W efekcie zastosowanie znajdują przegrody kształtowe (kolanka, łuki wewnętrzne i zewnętrzne), łączniki, przegrody górne i dolne.
Na grupowanie przewodów pozwalają też
opaski kablowe. W nowoczesnych opaskach
ząbkowanych wewnętrznie należy zwrócić
uwagę przede wszystkim na specjalne
zaprojektowaną główkę. Dobra opaska powinna
cechować się dużą wytrzymałością
na rozciąganie oraz małą siłą zaciągania.
Istotny pozostaje szybki montaż, dzięki
zintegrowanemu zatrzaskowi nylonowemu.
Opaska jest więc pewnie blokowana. Zaokrąglona,
płaska, podniesiona końcówka
zabezpiecza sąsiednie przewody przed
uszkodzeniem. Przewiduje się również specjalną
konstrukcję zatrzasku, który chroni
opaskę przez wyślizgnięciem przy montażu.
Spotkać można modele przeznaczone specjalnie
do prowadzenia równoległego.
Niektóre typy opasek kablowych, ząbkowanych
zewnętrznie, wyposażono w główkę
przekręconą o 90°. Zyskuje się dzięki temu
łatwe przewlekanie taśmy przez główkę,
a także lepsze przyleganie do wiązki czy
też do węża. W niektórych modelach przewidziano
zwiększoną wytrzymałość na zrywanie.
Odpowiednia szerokość opaski minimalizuje
ryzyko uszkodzenia przewodu.
Zastosować można modele o zakrzywionym
kształcie główki.
Modele z zamkiem bolcowym zapewniają
dobry docisk na całej powierzchni połączenia.
Konstrukcja niektórych wersji przewiduje
gładką taśmę. Opaska taka jest blokowana
przez wtłaczany bolec, wzmacniany
włóknem szklanym. Producenci oferują
opaski konfekcjonowane o określonej długości
oraz taśmy ciągłe.
Zastosować można opaski z oddzielną
główką i przekładką dystansową. Takie
rozwiązanie zapewnia odseparowanie mocowanego
przewodu lub kabla od elementu
nośnego. Zabezpieczona jest więc izolacja
przewodu, na przykład przed działaniem
czynników mechanicznych.
Przydatne rozwiązanie stanowią opaski
przeznaczone do dużych obciążeń. Kluczowe
znaczenie ma mocny uchwyt wiązki.
Niejednokrotnie jest on uzyskany dzięki
rowkom umieszczonym po wewnętrznej
stronie główki. Zagięty język zapewnia łatwe
wprowadzanie opaski do główki.
W razie potrzeby zastosować można modele
opasek przeznaczone do pracy w trudnych
warunkach. Przydatne rozwiązanie
stanowi specjalny mechanizm zaginania.
To właśnie dzięki niemu zyskuje się zabezpieczenie
przed luzowaniem opaski pod
wpływem wibracji.
Producenci oferują opaski zaprojektowane
z myślą o przewodach specjalistycznych
oraz skomplikowanych systemach kablowych.
Zastosowanie takiego rozwiązania
pozwala na spinanie i pozycjonowanie
przewodów, w tym, światłowodowych.
Można odseparować od siebie kable przeznaczone
do transmisji danych, zasilające,
wideo, alarmowe itp., zarówno w poziomych
jak i pionowych trasach kablowych.
Specjalny mechanizm samoregulacyjny
zapewni ochronę przed nadmierną siłą zacisku. W opaskach tego typu wyeliminowano
ostre krawędzie. Na rynku oferowane
są opaski tekstylne, szczególnie
przydatne w przypadkach, w których wymaga
się częstego rozpinania obwodów.
Nacięta głowica zapewni szybki i łatwy
montaż.
Nabyć można opaski zaprojektowane
z myślą o instalacjach alarmowych. Płaska
główka pozwala na wiązanie kabli, które
będą przeciągane przez rury lub przepusty.
Produkty tego typu są szczególnie przydatne
przy prefabrykacji rozdzielnic. Zaokrąglone
kształty ochronią dłonie montera
przed skaleczeniami oraz uszkodzeniami
izolacji innych wiązek prowadzonych równolegle.
Opaski metalowe są produkowane najczęściej
ze stali nierdzewnej, którą cechuje
odporność na działanie wysokiej temperatury
i lśniąca powierzchnia. Z kolei
modele kwasoodporne są odporne na korozję,
ciepło, odkształcenia oraz działanie
substancji chemicznych i korozji. Spotyka
się modele opasek ze stali pokryte poliamidem
lub poliestrem. Zaletą takiego
rozwiązania jest nie tylko lepsza ochrona
przed działaniem korozji, ale również
komfortowy montaż oraz gładkie krawędzie.
Poliester dodatkowo zapewnia wygodę
montażu przy niskich temperaturach,
chroniąc mocowany element.
Chcąc oznakować kable prowadzone trasami
kablami zastosować można szyldy.
Bardzo często są one używane razem
z oznacznikami. Szyldy można stosować
na kablach o dowolnej średnicy. Znakując
podłączone przewody, zastosować można
tabliczki identyfikacyjne najczęściej wykonywane
z poliamidu, który cechuje się odpornością
na działanie większości substancji
chemicznych. Tabliczki przytwierdzane są
do kabli lub wiązek kablowych za pomocą
opasek zaciskowych. Przy użyciu specjalnych
otworów są one mocowane wzdłuż
lub w poprzek kabla. Napisy wykonuje się
za pomocą specjalnych pisaków. Stąd też
powierzchnia tabliczki jest matowa. Oprócz
tego znaki mogą powstać w oparciu o cechowanie
termiczne.
Niejednokrotnie zastosowanie znajdują
etykiety samolaminujące. Nadruk wykonywany
jest za pomocą drukarki laserowej.
Pomimo użycia jednej z tradycyjnych metod
druku, etykieta nie traci właściwości
pozwalających na używanie w warunkach
przemysłowych. Etykiety samolaminujące
są najczęściej używane w procesie związanym
z oznaczaniem elementów okrągłych
takich jak przewody, rury czy też kable. Po
nałożeniu etykiety na znakowany element,
ochrona pola opisowego zapewniona jest
poprzez laminowanie.
Technologia druku termotransferowego
używana jest nie tylko do tworzenia etykiet.
Za pomocą drukarek można wykonywać
rurki termokurczliwe o skurczu 3:1.
Są one nakładane na przewód lub na kabel,
a następnie podgrzewane. Bardzo często
rurki wykonuje się z poliolefinu, który
jest materiałem samogasnącym. Nie bez
znaczenia pozostają właściwości zapewniające
wytrzymałość na czynniki mechaniczne
oraz na działanie rozpuszczalników.
Rurki są odpowiednio spłaszczone.
Aby móc wykonywać nadruk w drukarkach
termokurczliwych, rurki dostarcza
się w rolkach. Niektóre modele nie zawierają
halogenu. Rurki tego typu są bardzo
elastyczne, a budowa cechuje się cienkimi
ściankami przy zapewnieniu dobrych
właściwości izolacyjnych.
Do oznaczania kabli i przewodów pracujących
w wyjątkowo trudnych warunkach
można zastosować szyldy nośne.
Uwzględnia się w nich specjalne klamry,
dzięki którym można wprowadzić opaski. Każdy szyld nośny przystosowany
jest do montażu dwóch zaślepek końcowych.
Zatrzaskując je na końcach szyldu,
zyskuje się pewne przytwierdzenie
do kabla. Oprócz tego końce szyldu mogą
być zaciśnięcie przy użyciu specjalnych
szczypców. Do montażu przeznaczone są
również otwory. Za ich pomocą szyldy
można przytwierdzić za pomocą wkrętów
czy też nitów.
Oprócz tradycyjnych rozwiązań, takich jak kanały kablowe, trytytki, korytka, które tradycyjnie umożliwiają prowadzenie, segregowanie przewodów lub tworzenie ich wiązek i mocowanie, na rynku znajduje się wiele różnego rodzaju produktów, spełniających podobną funkcję. Obecnie mamy łatwy dostęp do elementów projektowanych specjalnie z myślą o konkretnych sytuacjach, specyfi cznych zastosowaniach.. Mamy więc np. produkty, które umożliwiają grupowanie i prowadzenie przewodów na ścianach, sufi tach lub podłogach. Zazwyczaj produkty te wykonane z tworzywa sztucznego umożliwiają łatwy montaż i uniwersalność zastosowania uchwytów np. uchwyty KKS można montować zarówno na ścianie jak i na sufi cie (załączone zdjęcia przedstawiają sposób montażu na ścianie). Podobną funkcjonalność oferują uchwyty KKB. Oba rodzaje uchwytów umożliwiają łatwe prowadzenie, grupowanie przewodów, dokładanie ich lub odejmowanie w zależności od potrzeb i konieczności modyfi kacji trasy kablowej. W miejscach, gdzie konieczne jest zapewnienie odporności na działanie płomieni, uchwyty KKS możemy zastąpić stalowymi uchwytami KSM. Uchwyty te gwarantują, że nawet w przypadku wystąpienia pożaru nadal będą podtrzymywały spalone przewody przytwierdzone do ściany, co zapewnia bezpieczeństwo służbom prowadzącym akcję gaśniczą lub ratowniczą.
Warunki prowadzenia niektórych kabli regulują normy techniczne. Np. warunki prowadzenia okablowania strukturalnego względem sieci energetycznej określa norma PN-EN-50174-2. Zgodnie z tym dokumentem odległości pomiędzy okablowaniem logicznym i elektrycznym, czyli minimalna separacja wynikają z klasyfikacji rozdzielania oraz współczynnika mocy. Parametry te oblicza się w oparciu o odpowiednie tabele i wzory.
Damian Żabicki