Jednakże to, co wydaje się być skomplikowane na pierwszy rzut oka, można łatwo zrozumieć za pomocą kilku wskazówek. Kategoria zależy od prędkości transmisji danych – im wyższa kategoria, tym wyższa możliwa częstotliwość, a im wyższa częstotliwość, tym wyższa możliwa szybkość przesyłania danych.
| Kategoria | Standard | Szybkość przesyłania danych | Częstotliwość | Liczba żył |
|---|---|---|---|---|
| Kat. 5 | 100BASE-TX | 100 Mbit | 100 MHz | 4 lub 8 |
| Kat. 5e | 1000BASE-TX | 1 Gbit | 100 MHz Duplex | 8 |
| Kat. 6 | EIA/TIA 568B2.1 | 1-10 Gbit (zależy od długości i rodzaju przewodu) | 250 MHz | 8 |
| Kat. 6A | 10GBASE-T | 10 Gbit | 500 MHz | 8 |
| Kat. 7 | 10GBASE-T | 10 Gbit | 600 MHz | 9 |
| Kat. 7A | 10GBASE-T | 10 Gbit | 1000 MHz | 8 |
| Kat. 8 | 40GBASE-T | 40 Gbit | 1600-2000 MHz | 8 |
Powyższa tabela przedstawia różnicę między Kat. 5, a Kat. 8, lecz przy wybieraniu odpowiedniego przewodu do danego zastosowania należy wziąć pod uwagę materiały płaszcza, jakość przewodu i inne parametry.
Przewody poszczególnych kategorii można
porównać z drogą wielopasmową – im więcej
pasów posiada droga, tym więcej pojazdów
może jednocześnie z niej korzystać. Normy
zasadniczo oparto na maksymalnej długości
przewodu wynoszącej 328 stóp (100 m).
Ta długość przewodu składa się z przewodu
instalacyjnego o długości 295 stóp
(90 m) i przewodu łączącego o długości 33 stóp
(10 m). Po pierwszych 328 stopach (100 m),
do systemu kablowego dodaje się wzmacniacz/
przedłużacz, który wzmacnia sygnał
i przygotowuje go do przesłania na dodatkowe
328 stóp (100 m), stosownie do potrzeby,
aby podłączyć maszynę lub urządzenie,
a także jednostkę sterującą. Dodatkowo,
przewody danych oznaczone kategorią muszą
spełniać wartości odsprzęgania pary, takie
jak współczynnik NEXT.
Dla przewodów Kat. 5, odsprzęganie par
jest realizowane w ramach konstrukcji
przewodu za pomocą różnych długości
skręceń każdej pary. Oznacza to, że dla
czterech par, dysponujemy czterema indywidualnymi
długościami skręceń żył
w trakcie produkcji.
Skuteczność skręceń nie jest w stanie osiągnąć
wartości docelowych, tak więc podczas
konstrukcji przewodu dla wyższych kategorii
należy dodać dodatkowe kroki.
Przewody Kat. 6 umożliwiają wybór pomiędzy
dwoma konstrukcjami technicznymi.
Odpowiednie wartości odsprzęgania dla
Kat. 6 można osiągnąć za pomocą krzyża
z tworzywa, który zapewnia odpowiednią
odległość między parami. Innym sposobem
jest użycie pary w konstrukcji ekranowania
przy użyciu metalowej folii (PIMF).
Grubość folii aluminiowej wpływa na skuteczność
ekranowania. Wiele osób uważa,
że ekran w konstrukcji chroni przewód
przed wpływem otoczenia. Ma on jednak
również odwrotny skutek – ekran zatrzymuje
sygnał elektryczny w przewodzie i eliminuje
negatywny wpływ na inne urządzenia
znajdujące się w pobliżu.
W przypadku jeszcze wyższych kategorii,
takich jak Kat. 7, 7e i 7A, oplot miedziany
jest wymagany ze względu na spełnienie
standardowych wartości elektrycznych, ponieważ
sama folia aluminiowa nie wystarczy
w tym celu. Ponadto, każdy materiał
ekranu ma zalety i wady.
Folia aluminiowa jest niedroga, lecz sama
w sobie nie sprawdza się dobrze w zastosowaniach
wymagających przewodów elastycznych,
łańcuchowych lub przewodów
odpornych na skręcanie. W razie ciągłego
przesuwania folii metalowej, pojawiają się
jej pęknięcia, pogarszające skuteczność ekranu
przewodu. Dlatego też niektórzy producenci
konstruują przewody, które często się
przemieszczają lub znajdują się w obszarach
wrażliwych na działanie fal elektromagnetycznych
(EMV), używając zarówno ekranu
z folii aluminiowej, jak i oplotu miedzianego.
Dotyczy to nawet przewodów, które posiadają
„jedynie” klasyfikację Kat. 5.
Gama przewodów HELUKAT® do przesyłu
danych wyposażonych w ekran zasadniczy
z folii z oplotem, jak również
przewodów posiadających poszczególne
elementy skręcane, ekranowane przed
zastosowaniem ekranu zasadniczego.
W przypadku przewodów narażonych
na wiele cykli zginania przy małych promieniach
gięcia, niektórzy producenci
używają dodatkowej taśmy metalizowanej,
aby zapewnić skuteczne ekranowanie.
Jest to rozwiązanie podobne do taśmy
tkanej ze zintegrowanymi częściami
metalizowanymi, co zapewnia dłuższą
żywotność bez pęknięć w porównaniu
do standardowej folii aluminiowej.
Producenci przewodów często otrzymują pytania dotyczące oznaczeń na przewodach do przesyłu danych, takich jak U/UTP lub SF/UTP. Oznaczenia identyfikacyjne przed symbolem ukośnika (/) odnoszą się do ekranu zasadniczego przewodu; oznaczenia identyfikacyjne podane po ukośniku odnoszą się do ekranu par. Oto kilka typowych oznaczeń przewodów do przesyłu danych:
Przejdźmy do różnych możliwych opcji
żył, zarówno z perspektywy materiału, jak
i wykonania żył. W większości zastosowań,
preferowanym materiałem przewodzącym
jest nieizolowana miedź. Jednak w szczególnych
zastosowaniach, takich jak kolejnictwo,
preferuje się ocynowane żyły miedziane,
ze względu na wyższą odporność
na korozję.
Jeśli chodzi o wykonanie żył, w instalacjach
stacjonarnych zwykle stosuje się żyły typu
drut, natomiast zastosowania elastyczne
wymagają delikatniejszych żył, zwykle
składających się z siedmiu drutów. Żyły
elastyczne są używane w łańcuchach kablowych
i robotyce, przy krótkiej długości
kładzionych przewodów, celem uzyskania
bardziej elastycznego przewodu i mniejszego
promienia gięcia. Celem uzyskania
najmniejszego promienia gięcia oraz maksymalnej
liczby cykli / żywotności, klienci
mogą zażądać przewodów do przesyłu danych
zbudowanych z przewodów 19-żyłowych.
Większa liczba żył w przewodzie
zwiększa jego elastyczność; jednak najlepsze
rozwiązanie dla konkretnego zastosowania
u klienta i stosowne specyfikacje
techniczne należy omówić w porozumieniu
z producentem przewodów.
Przewód HELUKAT 250S to przewód ruchomy
PUR, Kat. 6 zaprojektowany do stosowania
w łańcuchach kablowych, którego
konstrukcja zapewnia odporność na powtarzające
się obciążenia spowodowane ruchomymi
elementami maszyn.
Po określeniu konstrukcji żył, nadchodzi
czas na kolejne etapy produkcyjne: wytłaczanie
izolacji, skręcanie pojedynczych żył
w pary (lub cztery żyły znane jako czwórka
gwiazdkowa), ekranowanie, a na końcu nałożenie
zewnętrznego płaszcza.
Każdy etap produkcji jest dostosowany
do konkretnego zastosowania i wymagań
technicznych klienta, aby osiągnąć konstrukcję
zapewniającą najwyższe bezpieczeństwo
i niezawodność pracy. Przykłady
konstrukcji obejmują:
Fot. 1. Złącza PROFIBUS serii HELUKAT
Istnieje wiele rodzajów płaszczy przewodów, które można zawęzić do wymaganego zastosowania przewodu. Przy instalacji przewodów w budynkach, jako materiał płaszcza zwykle wybiera się polichlorek winylu (PCW) lub trudnopalne związki odporne na korozję (FRNC). PCW nie jest materiałem bezhalogenowym, lecz jest to materiał elastyczny i niedrogi. Związki FRNC spełniają wymagania dla materiałów bezhalogenowych i trudnopalnych, a także wydzielają mniej gęsty dym, co ułatwia opuszczanie budynku i umożliwia lepsze prowadzenie akcji gaśniczych w przypadku zagrożenia pożarowego.
Fot. 2. Wtyczki/Złącza do systemów
PROFIBUS
Płaszcze z polietylenu (PE) są zwykle stosowane
przy przewodach instalowanych
na zewnątrz i/lub w przypadkach, gdy przewód
należy umieścić pod ziemią. Płaszcze
te cechują się dobrą odpornością na wilgoć
i promienie słoneczne.
Ze względu na coraz powszechniejsze stosowanie
przewodów do przesyłu danych
w automatyce przemysłowej, często stosuje
się odporne na oleje mieszanki z PCW,
poliuretanowe (PUR) lub z termoplastycznych
elastomerów (TPE). Te rodzaje płaszczy
przewodów preferuje się ze względu
na zwiększoną odporność na olej i zdolność
do wytrzymywania naprężeń mechanicznych
często związanych z korzystaniem z łańcuchów
kablowych oraz zastosowań w robotyce.
Dobór konkretnego związku lub mieszanki
zależy od zastosowania i warunków pracy.
Zdecydowanie zaleca się stosowanie przewodów
do przesyłu danych, których właściwości
mechaniczne zostały kompleksowo
sprawdzone pod kątem odporności na ciężkie
warunki pracy w zastosowaniach wymagających
ciągłej elastyczności (łańcuchy
kablowe) i skręcania (robotyka). Przy zastosowaniu
przewodów, które nie są w stanie
wytrzymać trudnych warunków pracy, możliwe
jest wystąpienie pogorszenia szybkości
transmisji danych lub jakości sygnału.
Producenci powinni stosować urządzenia
do testów, takie jak łańcuchy kablowe,
urządzenia skręcające, piece i zamrażalnie,
a w niektórych przypadkach specjalistyczne
platformy do testowania zastosowań,
takie jak wieże, które naśladują obciążenie
i odkształcenie przewodów znajdujących się
wewnątrz turbin wiatrowych.
Przewody HELUKAT® do przesyłu danych są
wykorzystywane w sieciach dużej szybkości,
z szybkością transmisji danych od 100 Mbit/s
i są zaprojektowane tak, aby spełniały wymagania
Kat. 5, Kat. 6, Kat. 7 i Kat. 8.
Poza przewodami stosowanymi w sieciach BUS służącymi do łączenia poszczególnych urządzeń, wymagane jest zastosowanie odpowiedniego standardu złączy. HELUKABEL® posiada szeroką ofertę złączy PROFIBUS SUB-D dedykowaną do sieci PROFIBUS. Złącza te służą do łączenia urządzeń bazujących na standardzie RS 485 SUB-D i umożliwiają transmisję sygnału w standardzie PROFIBUS DP z prędkością 12Mbit/s. Stosowanie złączy PROFIBUS SUB-D z portem serwisowym (PG) zapewnia nieprzerwaną pracę sieci PROFIBUS w przypadku konieczności modyfikacji.