W praktyce mówi się o trzech podstawowych
typach (trybach pracy)
zasilaczy awaryjnych. Stąd też tryb
maksymalnej kontroli zasilania
(IEC62040-3 VFI) obejmuje podwójną
konwersję, która zapewnia
najwyższy poziom kondycjonowania
zasilania. W trybie tym obciążenie
jest chronione przed wszystkimi
typami zakłóceń sieci elektrycznej,
przy większym zużyciu energii.
Sprawność z pełnym obciążeniem
przy zastosowaniu najnowszej technologii
beztransformatorowej wynosi
ponad 95 proc.
Z kolei tryb maksymalnej oszczędności
energii (IEC 62040-3 VFD)
rozpoznaje, kiedy kondycjonowanie
nie jest potrzebne, a przepływ energii
odbywa się przez linię obejściową.
W takim rozwiązaniu sprawność
sięga 99 proc. Warto zwrócić uwagę
na tryb wysokiej wydajności i kondycjonowania
zasilania (IEC 62040-3
VI). W urządzeniach tego typu kompensowane
są główne zakłócenia,
takie jak THDi obciążenia, współ-
czynnik mocy obciążenia oraz większe
spadki i wzrosty napięcia zasilającego.
Używana energia pochodzi
z falownika, który jako filtr aktywny
zapewnia całą niezbędną moc bierną.
W zależności od typu obciążenia
i wartości wejściowych parametrów
linii zasilającej ten tryb cechuje się
sprawnością, która mieści się pomiędzy 97 a 98,5 proc.
Nowoczesne zasilacze UPS bazują
na budowie modułowej, stąd też
uwzględnia się moduły kompletnych
zasilaczy w wykonaniu panelowym.
W każdym module zasilacza przewidziane
są własne układy w postaci CPU, prostownika, falownika, ładowarki
baterii, baterii, a także bypassa serwisowego
oraz panelu kontroli i sterowania. Takie
rozwiązanie cechuje brak pojedynczych
punktów awarii (SPOF – Single Point of
Failure). Czynności serwisowe w konstrukcjach
modułowych sprowadzają się do wymiany
uszkodzonego modułu na sprawne
urządzenie.
Ponadto w zasilaczach modułowych zwraca
się uwagę na niski poziom zawartości
harmonicznych w prądzie wejściowym
(25-100% obciążenia <3,5%). Z kolei wejściowy
współczynnik mocy jest bliski 1
w całym zakresie obciążenia (25-100% obciążenia
<0,92-0,99). W przypadku wymiany
lub instalowania nowych modułów nie są
konieczne połączenia kablowe. W dodatku
prace serwisowe mogą być prowadzone
przy włączonym urządzeniu. W konstrukcji
typowego systemu nie przewiduje się
modułów pełniących funkcje urządzenia
nadrzędnego (Master). Wszystkie moduły
są w stanie spełniać zadania nadrzędnego
modułu, automatycznie przechodząc w razie
awarii w tryb pracy Master.
Nowoczesne zasilacze bazują na interfejsach
komunikacyjnych zapewniających
szerokie możliwości w zakresie wymiany
danych z różnymi urządzeniami. Np. port
USB-TTL umożliwia podłączenie zasilacza
z komputerem PC. Zasilacz jest wtedy
widoczny w komputerze jako wirtualny
port szeregowy (COM). Z kolei dzięki
interfejsowi RS-485-TTL zasilacz można
podłączyć do magistrali komunikacyjnej RS-485 przy zachowaniu separacji galwanicznej.
Jak wiadomo magistrala RS-485
wykorzystuje różnicowy tor dwuprzewodowy
i pracę w trybie pół-dupleks, zatem
nadawanie i odbiór danych odbywa się naprzemiennie.
W nowoczesnych zasilaczach nie obejdzie
się bez interfejsów Ethernet. Takie
rozwiązanie umożliwia np. współpracę
z oprogramowaniem pozwalającym
na zdalny monitoring zasilacza z dowolnej
przeglądarki internetowej. Zdalnie
można również odczytywać historię
zdarzeń, a także sprawdzać wartości
prądów i napięć oraz zdalnie wykonywać
test akumulatora. Do dyspozycji jest
również bezprzewodowy interfejs Wi-Fi.
Z racji tego, że nie wszystkie zasilacze
mają bezpośredni port Ethernet, konieczne
może być zastosowanie konwertera
RS-485-Ethernet odpowiednio przetwarzającego
sygnał. Oprócz tego zastosowanie
mogą znaleźć konwertery przetwarzające
RS-485-Wifi i USB-RS-485.
Wyświetlacze LCD nie tylko informują o realizowanych funkcjach i parametrach zasilacza ale również ułatwiają lokalne konfigurowanie urządzenia. Dostęp do ustawień wykorzystuje 3 poziomy oraz zabezpieczenia hasłami. Z poziomu lokalnego zapewniony jest również dostęp do historii zdarzeń. Zegar czasu rzeczywistego ma podtrzymanie bateryjne.
Zgodnie z normą PN-EN 62040-3 konstrukcje UPSów zostały podzielone na trzy typy:
Coraz więcej producentów proponuje systemy UPS w systemie
hybrydowym VFD wraz z dodatkowym kondycjonowaniem
napięcia i częstotliwości, co poprawia ogólną sprawność systemu
o ok. 1-2 proc. Ja zawsze w takim momencie zadaję
pytanie – po co stosujemy zasilacze UPS, co najważniejsze
jest w zasilania gwarantowanym? I jeśli odpowiedź brzmi
„niezawodność”, to musimy mieć świadomość, że jedynym
w pełni przebadanym, przewidywalnym i najbezpieczniejszym
trybem zasilacza UPS jest tzw. tryb podwójnego przetwarzania,
czyli tzw. tryb VFI zgodny z normą PN-EN 62040-3.
Nie lubię analogii motoryzacyjnych, z drugiej strony one są
najbardziej obrazowe w takich przypadkach. Jeśli kupujemy
nowiutki (drogi) i diabelnie szybki samochód sportowy, to nie
po to aby jeździć nim z prędkością 30 km/h i do tego na drugim
biegu, ponieważ tracimy prawdziwy potencjał. Podobnie
sprawa ma się z zasilaczami UPS – po to są wyposażone
w tryb pracy VFI aby właśnie z niego korzystać w przypadku
odbiorów wymagających najwyższej niezawodności i parametrów
zasilania.
Ponieważ technologia z każdym rokiem idzie do przodu w tej
chwili nowoczesne zasilacze UPS posiadają trzypoziomowe
układy inwerterowe osiągając między 96 a 97 proc. sprawności
w trybie VFI. Dodatkowo systemy modułowe dzięki
zaawansowanej opcji usypiania modułów mogą utrzymywać
ten poziom sprawności nawet przy niewielkim obciążeniu
początkowym.
FAST Group już od wielu lat proponuje swoim klientom
właśnie takie zasilacze UPS, które oferują ponadprzeciętną
sprawność przy najwyższej niezawodności w trybie podwójnego
przetwarzania.
W praktyce pobór mocy biernej może być wyeliminowany poprzez załączenie do układu urządzenia obciążającego mocą bierną o przeciwnym charakterze niż pierwotnie pobierana. Tym sposobem dochodzi do zjawiska kompensacji mocy biernej, któ- rą uzyskuje się na kilka sposobów. Chodzi tutaj o załączanie układów kondensatorów (w celu kompensacji mocy biernej indukcyjnej) bądź cewek (dla skompensowania mocy biernej pojemnościowej), wykorzystanie regulatorów elektromaszynowych, załączanie układów elektronicznych przesuwników fazowych oraz wyłączanie urzą- dzeń będących w stanie jałowym, lecz pobierających moc bierną.
W nowoczesnych zasilaczach awaryjnych
stawia się więc na rozwiązania, które odpowiadają
za kompensowanie mocy biernej.
Niejednokrotnie obwód zasilacza jest
w stanie pracować jako elektroniczny
przesuwnik fazowy, co pozwala na sprowadzenie
do zera wejściowej mocy biernej
pojemnościowej. Interesującą metodą
jest kompensowanie mocy biernej własnej
i częściowo urządzeń równolegle z nim
podłączonych do sieci elektroenergetycznej,
dzięki odpowiedniemu zarządzaniu
prądem wejściowym, bez stosowania dodatkowych
elementów i urządzeń kompensacyjnych.
Zasilacz realizuje funkcję
kompensatora mocy biernej dla urządzeń
zasilanych z tej samej sieci, co obwód wejściowy
zasilacza. Oprócz tego ważne jest
zwiększenie poziomu ochrony urządzeń
o znaczeniu priorytetowym.
Kompensacja mocy biernej w zasilaczach
nowej generacji odbywa się przez wewnętrzne
bloki urządzenia, dynamiczny algorytm
sterowania chłodzeniem oraz tryb pracy
hybrydowej. Ten ostatni tryb zapewnia wydłużenie
czasu pracy autonomicznej, czyli
działania w trybie rezerwowym. Uzyskiwana
jest więc pełna kompensacja mocy biernej
pojemnościowej UPS-a, przez co współczynnik
mocy takiego układu (cos φ) sprowadza
się do 1. Jest to niezależne od wartości pobieranej
mocy czynnej. Użytkownicy zyskują
przy tym pełne eliminowanie opłat wynikających
z wyższego niż zawarty w umowie
poboru mocy przez zasilacz
Dynamiczny algorytm sterowania chłodzeniem
pozwala na dopasowanie wydajności
układu chłodzenia do aktualnego stanu
urządzenia. W efekcie minimalizowane są
straty mocy i koszty, które wynikają z zapotrzebowania
na chłodzenie. Warto zwrócić
uwagę na pracę w trybie online z rzeczywistym
podwójnym przetwarzaniem z sinusoidalnym
napięciem wyjściowym. Wysoki
prąd zwarcia umożliwia dużą selektywność zabezpieczeń na liniach odpowiedzialnych
za dystrybucję zasilania.
Aplikacje komputerowe przeznaczone
do nadzorowania pracy systemów UPS pozwalają
na wizualizowanie funkcji realizowanych
przez zasilacze. Rejestrowane są
przede wszystkim wszelkie zmiany statusu
pracy UPS-ów przy jednoczesnym przesyłaniu
komunikatów i ostrzeżeń do innych
urządzeń podłączonych do sieci. Możliwa
jest zmiana statusu pracy UPS-a przy użyciu wiadomości e-mail wysyłanych automatycznie
pod wskazane adresy. W niektórych
aplikacjach przewidziano zdalne sterowanie
zasilaczem za pomocą modemu GPRS. Poprzez
oprogramowanie przeprowadzana jest
diagnostyka, a wszystkie dane mogą być
przedstawiane w formie graficznej.
Monitorowaniu można poddać wiele zasilaczy
UPS z dowolnego urządzenia z przeglądarką
internetową lub konsolą programu
zarządzającego maszynami wirtualnymi.
Pobierane są informacje o znaczeniu krytycznym
takie jak stan baterii, poziomy
obciążenia i czas podtrzymania bateryjnego.
W niektórych systemach nadzorowania przewidziano możliwość uporządkowanego
zamykania komputerów i serwerów zasilanych
za pomocą zasilaczy w czasie kiedy
przedłużają się awarie zasilania. Nadzorować
można również układy konfiguracyjne
zasilaczy redundancyjnych i układy równoległe
UPS.
Za pomocą specjalistycznego oprogramowania
komputerowego nadzorowane mogą być
również automatyczne przełączniki źródła
zasilania ATS (Automatic Transfer Switch).
Dzięki nim zyskuje się bezpieczeństwo
dystrybucji energii elektrycznej, która jest
dostarczana do odbiorników. Przełączniki
są w stanie alarmować poprzez wysyłanie
wiadomości e-mail, natomiast dziennik jest
odpowiedzialny za przechowywanie wszystkich
zdarzeń. Dostęp do urządzenia, oprócz
portu RS-232, zapewniono przez serwer
HTTP oraz protokoły: SNMP (V1/V2/V3),
Telnet oraz SSH. Istnieje również możliwość
ustawienia zegara, zablokowania przycisku
na urządzeniu oraz zaprogramowania czasu
powrotu zasilania z zapasowego na główne.
Warto również wspomnieć o aplikacjach
typu NPM (Network Power Manager), któ-
re pozwalają na zarządzanie pracą listwy
dystrybucji energii. W programie tego typu
również przewiduje się interfejs webowy
dla wielu użytkowników. Kontrolowane są
parametry pracy urządzenia takie jak bieżą-
ce obciążenie całkowite, bieżące obciążenie
każdego wyjścia z ustawianiem poziomu
alarmowego, stan (włączone/wyłączone)
każdej linii wejściowej oraz stan i zmiana
stanu (włączone/wyłączone) każdego wyjścia
z pamięcią ostatniego stanu w przypadku
resetu urządzenia. Program pozwala
na sekwencyjne załączanie i wyłączanie
całej listwy z możliwością programowania
czasowego każdego wyjścia. Przydatne są
też wskazania i status podpiętych czujników
oraz stan alarmów, a także wartości alarmowe.
Przez sieć dostępne są jeszcze działania
takie jak: definiowanie sposobu alarmowania,
określanie alarmu wewnętrznego, określanie
zdarzeń SNMP, definiowanie treści
e-maila do administratorów, log zdarzeń,
dodawanie, usuwanie i edytowanie użytkowników.
Na etapie wyboru zasilacza UPS należy
uwzględnić kilka czynników. Stąd też wybór
odpowiedniego urządzenia powinien przeprowadzić
specjalista. W zależności od preferencji
użytkownika dobiera się odpowiedni
sposób nadzorowania pracy zasilacza
Damian Żabicki