Choć w budownictwie mieszkalnym i użyteczności publicznej znacznie częściej stosuje się dyskretne instalacje podtynkowe, schowane przed wzrokiem domowników, nie oznacza to, że systemy natynkowe dedykowane są tylko i wyłącznie obiektom przemysłowym. Układy natynkowe stanowią istotną część wszystkich wykonywanych instalacji elektrycznych. Rozwiązanie stosowane jest w części pomieszczeń użytkowych, jednak przede wszystkim dotyczy części gospodarczej, piwnic, garaży, schowków, pomieszczeń handlowych i usługowych oraz instalacji znajdujących się na zewnątrz budynków. W zależności od potrzeb możemy wybrać rozwiązanie kierując się przede wszystkim kryterium funkcjonalności bądź zastosować takie, dzięki któremu instalacja będzie prowadzona w sposób dyskretny i estetyczny.
Przekonując inwestora do danego rozwiązania, posłużmy się jednym, ale kluczowym argumentem. System podtynkowy nie pozwala w zasadzie na żadną ingerencję w instalację bez rozkuwania ścian, w związku z tym może okazać się niepraktyczny, szczególnie, jeśli mamy do czynienia ze środowiskiem wymagającym bądź nie wykluczamy zmian lub rozbudowy systemu w przyszłości. Modernizacja czy naprawa ewentualnej awarii w przypadku instalacji natynkowej jest znacznie prostsza, choć oczywiście zależy to od zastosowanych komponentów systemu. Jak poprowadzić instalację natynkową? Jednym ze sposobów jest wykorzystanie przewodów izolowanych, mocowanych bezpośrednio do powierzchni ściany przy zastosowaniu opasek oraz specjalnych uchwytów. To jednak podstawowa, nie pozostawiająca pola do popisu dla instalatora metoda, często też nie zapewniająca instalacji elektrycznej ochrony na wystarczającym poziomie.
Do dobrych praktyk instalatorów należy
zabezpieczenie przewodów – popularnym
sposobem natynkowego prowadzenia instalacji
jest więc montaż w specjalnych rurkach
z tworzywa sztucznego. Decyzje typu „w rurkach
czy bez” nie powinny być trudne, tego
rodzaju systemy zapewniają bowiem większe
bezpieczeństwo instalacji, zmniejszają
ryzyko powstawania pożarów i stanowią
dodatkową ochronę przed uszkodzeniami
mechanicznymi. Rurki proste lub karbowane
o gładkiej wewnętrznej powierzchni wraz
ze specjalną linką ułatwiają wciąganie oraz
wymianę izolowanych przewodów i kabli
w instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych.
W zestawie do prowadzenia instalacji
znajdziemy np. sztywne rury osłonowe
z PVC, złączki elastyczne umożliwiające
połączenie dwóch odcinków rury pod dowolnym
kątem, puszki natynkowe oraz uchwyty
do mocowania rurek na tynku.
Do mocowania wiązek przewodów elektrycznych
czy rurek użyjemy opasek kablowych
z nylonu o zaokrąglonych brzegach
i wyprofilowanej końcówce ułatwiającej
zapinanie. Oprócz dużej wytrzymałości
termicznej wyróżniają się one również odpornością
na działanie promieniowania UV,
poza tym mają właściwości samogasnące.
Niezbędne będą także wciskane uchwyty
umożliwiające szybki montaż poprzez wciśnięcie
w wywiercony otwór.
Nie możemy zapomnieć o listwach kablowych – rzadziej stosowanych w pomieszczeniach gospodarczych czy garażach, czyli miejscach, w których estetyka wykonania nie stanowi priorytetu, jednak chętnie wdrażanych w pozostałych miejscach w budynku mieszkalnym, tym bardziej w obiekcie użyteczności publicznej, biurze, instytucjach. Na rynku dostępne są listwy kablowe o różnych wysokościach, od ok. 11 do 30 mm, czyli dostosowane do tras kablowych o przeróżnej specyfice, z przegrodami wewnętrznymi lub bez oraz z jedną lub dwiema przegrodami zaprojektowanymi symetrycznie lub asymetrycznie. Do łączenia poszczególnych odcinków służą narożniki wewnętrzne, zewnętrzne i łączniki kątowe. Listwy są wyposażone w ścianki blokujące przewody przed wypadaniem. W pomieszczeniach, w których liczy się także estetyka wykonania oraz wygląd danych rozwiązań, niezwykle często stosuje się listwy i kanały drewnopodobne, które dzięki bogatej gamie barw i faktur można dopasować np. do paneli podłogowych.
Oprócz tego przy większej ilości przewodów czy podczas układania głównych tras kablowych i sieci o dużej liczbie punktów elektrycznych i logicznych zastosowanie znajdują większe kanały elektroinstalacyjne. Produkowane są przeważnie z anodyzowanego aluminium lub wytrzymałego PVC. Znajdują zastosowanie głównie w systemach biurowych, w których trzeba liczyć się z potrzebą reorganizacji instalacji w przyszłości oraz łatwego przyłączania kolejnych mediów. W prowadzeniu przewodów pomagają separatory zatrzaskiwane w profilu, porządkujące i oddzielające od siebie poszczególne instalacje, z kolei dodatkowe kąty montowane wewnętrznie zapobiegają nadmiernemu zgięciu kabli (czego skutkiem może być ich uszkodzenie). W pomieszczeniach biurowych dużą popularnością cieszą się również kanały podparapetowe – ulokowanie na tej wysokości sprawia, że dostęp do gniazdek przy stanowiskach roboczych jest łatwiejszy. Wyłączniki oraz gniazda montujemy tu podobnie jak w przypodłogowych, na zatrzask, następnie dosuwamy pokrywę, dyskretnie ukrywając kable. Coraz mniejsza głębokość modułów uzyskiwana przez projektantów sprawia, że kanały można montować również bezpośrednio za włącznikami i gniazdkami oraz w miejscach typu narożniki pomieszczeń o niekoniecznie równych kątach (zaradzą temu ruchome kształtki zewnętrzne).
Na rynku dostępne są również specjalnie zaprojektowane kanały dedykowane do prowadzenia dużych tras kablowych (wysokość do 60 mm) oraz trwałego zabezpieczenia instalacji, także w miejscach, w których liczy się estetyka wykonania. Oprócz kanałów kablowych w kompletnym zestawie znajdziemy też niezbędny osprzęt, m.in. łączniki kątowe, narożniki zewnętrzne, narożniki wewnętrzne, zakończenia oraz łączniki proste. Wyposażenie kanałów w specjalne teowe wsporniki sprawia, że montaż dodatkowego osprzętu, jak np. puszek, przegród czy gniazd nie stanowi problemu. Zwróćmy uwagę na wewnętrzny układ kanałów kablowych, znajdziemy w nich przegrody pozwalające na separację poszczególnych przewodów; oddzielenie jest wskazane szczególnie przy układaniu instalacji o różnych funkcjach, np. elektrycznej i teleinformatycznej. Wśród elementów dodatkowych, ułatwiających projektowanie sieci oraz montaż, można wymienić również trójniki, umożliwiające stosowanie kanałów o mniejszym przekroju (poprzez dołączenie do głównej trasy prostopadle mniejszego kanału). Na popularności zyskują również rozwiązania usprawniające proces montażu instalacji w kanałach kablowych oraz przyspieszenie mocowania gniazd i łączników. Kanały podparapetowe pozwalają na szybki montaż osprzętu za pomocą ramek bezpuszkowych, bezpośrednio w kanale lub na puszkach szybkiego montażu SM.
Architekci, konstruktorzy i instalatorzy
potrzebują nieustannie coraz nowocześniejszych,
elastycznych i niezawodnych
rozwiązań do systemów
dystrybucji energii i prowadzenia sieci
teleinformatycznych w biurowcach, hotelach i obiektach użyteczności
publicznej. Nowoczesne produkty muszą oferować
możliwość rozbudowy, umiejętnie dopasowywać się do zmiennych
wymogów użytkownika zarówno w odniesieniu do pojedynczego
stanowiska pracy, jak również funkcjonalnych, otwartych
powierzchni biurowych. System kanałów oraz listew
elektroinstalacyjnych jest w takim przypadku rozwiązaniem
najbardziej elastycznym i ekonomicznym, w nowo wybudowanych
obiektach zapewniają możliwość szybkiego montażu bez
względu na technologię wykonania elewacji, a co najważniejsze
bez konieczności wcześniejszego dokładnego zaplanowania
umiejscowienia gniazd zasilających i teletechnicznych,
w budynkach, w których dokonujemy modernizacji system
kanałów pozwala znacząco oszczędzić koszty związane z koniecznością
ingerencji w strukturę ścian. Zadaniem systemów
prowadzenia przewodów jest zapewnienie ochrony kabli przed
ich uszkodzeniem, ale także, a może przede wszystkim zapewnienie
możliwości modyfikacji instalacji w przypadkach
modernizacji oraz późniejszej rozbudowy. Dobierając system
dystrybucji okablowania, powinniśmy zastanowić się, czy
najlepszy będzie system przypodłogowy, czy przeznaczony
do zabudowy pod parapetowej, następnie uwzględnić odpowiednią
pojemność kanałów umożliwiającą ewentualną
rozbudowę systemu w przyszłości. Warto również zwrócić
uwagę na dodatkową funkcjonalność kanałów ułatwiającą
montaż, modernizację oraz zapewniającą pewność i niezawodność
instalacji, np.: zintegrowane łączniki podstaw,
klamry utrzymujące przewody, pewne zamocowanie pokrywy,
możliwość elastycznego dopasowania do nierówności
pomieszczeń, czy jak w przypadku kanału tehalit.BRP/BRAP
unikalną możliwością zabudowy dowolnego typu osprzętu
elektroinstalacyjnego – dedykowanych gniazd kanałowych
ecoline, osprzętu typu 45×45 mm, oraz osprzętu do puszek
fi 60 mm, bez względu na wymiar ramek zewnętrznych.
Niezwykle prostym i mobilnym systemem doprowadzania zasilania
i sieci IT do stanowisk pracy biur tzw. otwartych (open
space) są kolumny elektroinstalacyjne, do których kable zasilające
doprowadzane są z góry, z sufitów podwieszanych i które
w łatwy sposób mogą być przemieszczane w inne miejsce,
nie powodując plątaniny kabli wokół blatów roboczych czy
pod biurkami.
W przypadkach prowadzenia instalacji elektrycznych na powierzchni
ścian i przegród budowlanych w przestrzeniach biurowych
najczęściej stosuje się listwy lub kanały instalacyjne
naścienne wykonane z materiałów niepalnych lub niepodtrzymujących
i nierozprzestrzeniających płomienia, np.:
• w listwach z twardego PVC (tehalit.lifea, tehalit.BRN|BRP,
tehalit.GBD, tehalit.SL),
• w kanałach z blachy stalowej lub aluminiowej (zastosowanie
w pomieszczeniach użyteczności publicznej np.: tehalit.
BRS|BRAP, tehalit.DA200).
Bardzo interesującym pod względem designu zagadnieniem są z kolei kable w oplotach, święcące triumfy i bijące kolejne rekordy popularności głównie w technice oświetleniowej i przede wszystkim w nowoczesnych wnętrzach utrzymanych w stylu industrialnym, skandynawskim, ale także w bardziej tradycyjnych wnętrzach rustykalnych. Kabel w kolorowym oplocie bawełnianym lub poliestrowym pozwala na wykorzystanie dotychczas ukrywanego elementu oraz stworzenia z niego atutu.
Pamiętajmy, że wykonanie instalacji natynkowych
jest szczególnie wskazane
w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności.
W takim przypadku potrzebne
są dodatkowe zabezpieczenia – w pomieszczeniach
wilgotnych zwiększone jest ryzyko
porażenia prądem elektrycznym, wskazany
jest więc odpowiedni stopień ochrony instalacji,
minimum IP 44. Inną kwestię stanowi
zaś zabezpieczenie przed wybuchem
w miejscach, w których znajdują się instalacje
i urządzenia gazowe lub gdzie gromadzi
się pył, zwłaszcza pyły metali lub pył drzewny.
Tu liczy się szczelność instalacji - stopień
ochrony IP 44 - IP 54 powinien być wystarczający.
Należy tak zaplanować i przeprowadzić
montaż gniazd, aby zapobiec osadzaniu
pyłu na częściach przewodzących. Ponadto
zwróćmy uwagę na zagrożenie nagrzewania
się elementów instalacji.
Pewne obostrzenia związane są również
z montażem elementów natynkowej instalacji
elektrycznej w wyjątkowo ciasnym
pomieszczeniu, np. komórce gospodarczej
o małej powierzchni. W takich lokalizacjach
wszystkie urządzenia muszą być zasilane
napięciem o poziomie nieprzekraczającym
długotrwałego napięcia dotykowego.
Planując instalację natynkową, trzeba
uwzględnić, jakie warunki i zagrożenia
będą lub mogą występować
w pomieszczeniu, w którym odbędzie
się montaż. Na podstawie uwzględnionych
zagrożeń należy określić stopień ochrony.
Dla przypomnienia: stopień ochrony przed ingerencją czynników
zewnętrznych wyznacza kod IP z dodatkowymi dwoma
– czterema znakami. Najczęściej stosowane, spotykane
na produktach elektrycznych to kod IP z dwoma znakami,
gdzie pierwszy znak oznacza odporność na ingerencje ciał stałych
z zakresem od 0 do 6, a drugi – odporność na wnikanie
wody z zakresem od 0 do 9, np. IP67 całkowita ochrona przed
wnikaniem pyłu, wodoodporny.
W zależności od warunków występujących w danym pomieszczeniu
możemy stosować różne rodzaje zabezpieczeń. W pomieszczeniach,
w których występuje duża możliwość zalania,
dostania się wody, np. w myjniach samochodowych, pralniach
sugerowałbym do ochrony instalacji wykorzystanie systemu
rur gładkich kielichowanych typu RLM. Zaletą tego systemu
jest kielich umożliwiający łączenie rur bez potrzeby wykorzystywania
połączeń w ciągach prostych. Natomiast w przypadku
prowadzenia instalacji w pionie hermetyczność takiego połączenia
jest bardzo wysoka (zalanie wodą z myjek ciśnieniowych,
szlauchów nie wpłynie na bezpieczeństwo – instalacja wewnątrz
rurki pozostanie sucha). Dodatkowym atutem tej instalacji jest
najnowszy produkt firmy AKS, złączki ZKS z wewnętrznymi pierścieniami,
które zwiększają hermetyczność instalacji, a także
dają możliwość łączenia rur sztywnych z giętkimi.
W pomieszczeniach, w których może występować wilgoć, ale nie
ma dużego zagrożenia zalaniem, np. garaże, piwnice, a instalacja
wymaga większej estetyki oraz ilości gniazd i osprzętu poleciłbym
systemy listew i kanałów kablowych. W tym przypadku
możliwości jest bardzo dużo. Poczynając od małych listew MKE
z wykorzystaniem zestawów natynkowych szybkiego montażu
SM i gniazd z systemu M45, a kończąc na zaawansowanym systemie
kanałów KPP, gdzie istnieje możliwość bezpośredniego
montowania gniazd w kanałach kablowych.
Wymieniając powyższe wskazówki odnośnie stosowania ochrony
instalacji przed wilgocią, zalaniem, pozostaje jeszcze trzecia
najtańsza możliwość. Stosowanie bezpośredniego mocowania
kabli i przewodów uchwytami wciskanymi UWO, UWP bądź
ogólnie dostępnymi na rynku. W tym przypadku trzeba pamiętać
o hermetycznym połączeniu kabli i przewodów.
Iwona Bortniczuk
Na podstawie materiałów firm: AKS Zielonka, Emiter, Legrand, Hager